Tijdens de winters op de Noordpool is het er erg koud, donker en ijzig. Tijdens deze periode heerst ‘’the king of ice’’, namelijk de ijsbeer. De ijsberen jagen op bevroren stukken zee voornamelijk op zeeleeuwen. Op het ijs zijn de ijsberen sneller, sterker en kunnen ze de zeeleeuwen op twee kilometer afstand al ruiken. Tijdens de winter heeft de ijsbeer hier ruim vier maanden de tijd voor om zijn buik vol te eten.

Na deze periode staat er een zware en warme periode te wachten waarbij alleen de sterkste en gelukkigste ijsberen het overleven. Tijdens de zomer zal het warmer en licht worden op de Noordpool. ‘’The great melt’’ begint. Hierbij zal het ijzige landschap veranderen in een bergachtige landschap omringd door zee en kleine eilanden met hier en daar wat planten. Doordat de zee niet meer bevroren is kan de ijsbeer moeilijk jagen op zeeleeuwen. In het water zijn de zeeleeuwen veel sneller en wendbaarder dan de ijsberen. Ze kunnen dan makkelijker uit de klauwen van de ijsbeer blijven.

Elk jaar word de impact van het broeikas effect op ‘’the great melt’’ steeds groter, waardoor er elk jaar in de zomer meer landijs en pakijs smelt. Doordat er minder ijs is op zee, zullen de ijsberen veel moeite hebben om te overleven. Als er minder ijs op het water ligt, kunnen de ijsberen zich nergens terugtrekken om uit te rusten, of op land te jagen op zeeleeuwen. Dit kan leiden tot uitsterven van de ijsberen omdat ze geen voedsel kunnen krijgen in de lange zomer periode. De ijsberen staan bovenaan de voedsel keten in het Noordpool gebied. Als zij uitsterven kan dit leiden tot een verstoring in het continentale ecosysteem. Ook is er een mondiaal probleem. Omdat het landijs smelt op de Noordpoolgebied, zal de zeespiegel wereldwijd stijgen. Dit kan leiden tot grote overstromingen in laag liggende landen zoals Nederland en eilandengroepen zoals de Malediven. Kortom, als het broeikas effect fors doorzet, verliezen we een belangrijke diersoort namelijk de ijsbeer, en komt er grote economische schade in laagliggende kustgebieden.